اعلامیه های اقطاب : اعلامیه جناب مجذوبعلیشاه برای نوروز ۱۳۸۱

اعلامیه حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه به مناسبت ایام نوروز باستانی۱۳۸۱

هو
۱۲۱

به نام آن که مشتی خاک را شرافت داد ، از آن آدم را آفرید و فرمود : « لقد کرمنا بنی آدم » [( ۷۰ / اسراء)] . قدر این کرامت را بدانیم .
در آستانه سال جدید تذکر نکات زیر را ضروری می دانم :

۱. همانطور که توجه دارید ؛ امسال نوروز باستانی مقارن است با ماه محرم الحرام . در تجلیل از نوروز باستانی که روزی است به قول سعدی شیرازی علیه الرحمه :

بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار

برای ما ایرانیان ایامی مبارک است . و انجام مراسم آن تجلیلی است از سنت و عرف ایران باستان و یادگار حضرت زردشت پیامبر که مورد تایید حضرت امام صادق علیه السلام می باشد . ولی امسال چون مقارن با ماه محرم است ، و ماه محرم در نزد شیعیان اهل بیت علیهم السلام ماه عزا است و آنقدر این عزا بزرگ است که تا روز قیامت داغ آن بر دل ما شیعیان خواهد بود ، و خاطره شهادت بزرگ مرد جهان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام دل های ما را تصرف نموده است . از طرفی سنت متداول و عرف عزاداران در ایران آن است که عید اول را در کنار هم و با ملاقات یکدیگر می گذرانند ، ما نیز یاد عزیز بزرگوار خود حضرت اباعبدالله الحسین را فقط شیرینی عید خود قرار می دهیم و هم با ملاقات یکدیگر از نوروز باستانی تجلیل می نماییم .

۲. آنچه به عنوان وظیفه معنوی و فقری به عهده ما است به هیچ وجه کاستی نمی پذیرد ، از جمله مساله اتحاد و اتفاق و صمیمیت فقرا با یکدیگر و پرهیز از هرگونه اختلاف و کدورت ، و دوری از انجام هر عمل و گفتاری که منجر به کدورت گردد و باید در راس هدف مراوده و دید و بازدید و ملاقات باشد . از همه درخواست می کنیم سعی کنند همانطور که خداوند فرموده است : « و نزعنا ما فی صدورهم من غل اخوانا علی سرر متقابلین » ( ۴۷ / حجر ) در همین جهان ، خودمان هرچه غل و غش ، نگرانی و گله ای از دوستان داریم ، در آستانه سال نو از دل خود بیرون بریزیم و با کمال صفا و صمیمیت با هم زندگی کنیم تا در راه عظمت فقر و درویشی و منویات بزرگان سلسله گام برداشته باشیم .

۳. مجالس فقری شب های جمعه و دوشنبه را منظم داشته باشیم و فقرا در هرکجا هستند و به هر صورتی که می توانند در این مجالس حضور یابند . اگر چه یک نفر یا دو نفر هم حاضر باشند ، نام آن ، مجلس فقری است ، و اگر ماذونی بود مجلس را اداره می نماید و در غیر آن هم باز صاحب اصلی مجلس که به همه فقرا نمایندگی داده است اداره کننده مجلس و صاحب آن تلقی می شود .

۴. اعتیاد به مواد مخدر از بزرگترین موانع پیشرفت و تکامل فرد و جامعه ، و خطرناک ترین حربه امروز شیطان است . فقرا که از صد و پنجاه سال قبل پرچم مبارزه با استعمال مواد مخدر را بنا به فتوای حضرت آقای سلطانعلیشاه شهید قدس سره العزیز در دست داشته اند ، به وسیله احتراز از اعتیاد ، این پرچم افتخار را فرو نگذاشته و پیوسته در اهتزاز بدارند .

۵. متاسفانه حملات دشمنان دانا و دوستان نادان به وسیله نشر اکاذیب و اتهامات ناروا به عرفان و تصوف واقعی که همان تشیع حقیقی و فقر محمدی (ص) است ، موجب نگرانی و یا ضعف اعتقادات بعضی از شیعیان اثنی عشری می گردد به همین جهت لازم است در هر حال به موجب آیه شریفه : « و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدو الله و عدوکم » ( ۶۰ / انفال ) باید به تمام سلاح های ظاهری و معنوی برای دفاع از حریم فقر و تشیع مجهز باشیم ، که مهمترین آن ؛ اطلاعات اسلامی و عرفانی و عمل به احکام شرعی و آداب فقری است . سعی کنیم که اعمال ما مبلغ ما و مکتب ما باشد .

۶. چون در عرفان و درویشی هرگونه مسوولیت معنوی و دخالت در امور فقری باید با اجازه بزرگ زمان باشد ، از دوستانی که چنین اجازه ای ندارند درخواست می شود ؛ مسوولیت اعتقادات دیگران را به عهده نگیرند ، و از هرگونه توضیح یا تبلیغی خودداری نمایند مگر به اندازه ای که در عرف متداول مردم در مکالمات عادی گفته می شود ، ولی در مجالس درویشی به هیچ وجه دخالت ننموده و سخنی نگویند . هرگونه سوالی که برای فقرا پیش می آید باید به کتب بزرگان سلسله و دستورات صریح و اعلامیه های صادره از سوی آنان مراجعه نموده و در صورتی که پاسخ را نیافتند یا نیاز به توضیح بیشتر داشتند ، باید به بزرگان که مجاز در پاسخگویی هستند مراجعه نمایند .

۷. تفوه و به زبان آوردن آنچه مخالف ظاهر شرع مطهر و اعتقادات سلسله می باشد ؛ از هرکس صادر شود ، موجب خطر گمراهی یا پیدا شدن عقاید فاسد و یا دگرگونی حال روحی و تزلزل ایمانی گردیده ، ضمن آن که شنونده تصور می کند گفتار آن شخص ؛ عقیده رسمی بزرگان سلسله است . به همین جهت فقرا باید از چنین گفتاری خودداری نموده و حفظ حال و ایمان و جان و مال مسلمین را در رفتار و گفتار خود منظور دارند .

۸. همانطور که در اولین اعلامیه پس از رحلت مولای بزرگوار حضرت آقای محبوبعلیشاه طاب ثراه به فقرا تذکر داده شده است ، امور فقرا تقسیم بندی و راهنمایی لازم برای هر مورد شده است . فقرا به آن اعلامیه و سایر تذکرات با دقت مراجعه نمایند تا تکلیف خود را در هر زمینه بدانند ، از مذاکره و مراجعه کتبی و شفاهی در امور شخصی و خانوادگی و دنیوی به بزرگان جدا خودداری نموده و با استفاده از نیروی عقل و مشورت با آگاهان هر کار و اجرای دقیق دستورات شریعت و طریقت ؛ معضل و مشکل خود را در این امور رفع و حل نمایند ، و از بزرگان و مشایخ و ماذونین سلسله به عنوان پدر روحانی فقط در امور معنوی استفاضه نمایند ، و از باطن بزرگان در هر کار همت بخواهند و مدد جویند که زودتر به مقصود رسند .

۹. قبلا دستور داده شده ، باز هم یادآوری می شود ؛ در قرض گرفتن و قرض دادن و معاملات فقرا با یکدیگر طبق امر قرآن در آیه ۲۸۲ سوره بقره و دستور « پند صالح » که با بیان شیوا و ساده فرموده اند ، بیگانه وار رفتار و با نوشتن رسید یا عقد قرارداد و قبض ، و گرفتن شاهد رفتار کنند ، و بالاخره گذشت آخر را هم از اول بنمایند و به وظیفه و تعهد خود در این مورد ، طرفین عمل نموده و هرگونه معامله ای که احتمال اختلاف در آن می رود ننمایند تا موجب کدورت و افسردگی طرفین نشود و مسائل مادی و دنیوی به روابط ایمانی لطمه و زیان نزند .

۱۰. شفقت و مهربانی به بندگان خدا عموما ، و به یاران ایمانی خصوصا از ارکان فقر و ایمان است ، اما باید همه جوانب مخصوصا مسائل شرعی و خانوادگی رعایت شود . پس در پذیرایی ها و مهمانی ها و همچنین بردن مسافرین فقرا به منزل نباید به گونه ای رفتار شود که اندک انحرافی از دستور شرع بوده یا موجب رنجیدگی و زحمت خانواده گردد .

۱۱. فقرایی که در طول سال و مخصوصا در ایام تعطیل قصد مسافرت به بیدخت و زیارت مراقد مطهر بزرگان آنجا و سکونت در صحن مزار سلطانی را دارند ، از توقف بیش از سه روز در آنجا خودداری نموده و ضمنا دستوراتی را که طی اعلامیه مخصوص زوار آن آستان مقدس صادر شده و در صحن و اتاق ها نصب گردیده را با دقت مطالعه و طبق آن در مدت توقف در آنجا رفتار نمایند .

۱۲. مجلس فقر ، مورد نظر الهی و محل توجه و حضور اولیای خدا است و هدف شرکت کنندگان در آن باید فقط یاد خدا و تزکیه نفس و تهذیب اخلاق و روشن نمودن دل به دیدار اولیا و مومنین و فراگرفتن آگاهی های معنوی از کتب فقری یا گفتار بزرگان دین باشد . بنابر این در مدت حضور در جلسه فقری ؛ سکوت و نظم کامل و آداب حضور در مجلس فقر رعایت شود ، و از سخن گفتن و همچنین انجام هر کاری که موجب پراکندگی حواس خود و یا دیگران می شود خودداری گردد .

۱۳. رعایت ادب و احترام نسبت به مشایخ و ماذونین سلسله ضروری می باشد ، و آنان نیز همچون پدری مهربان و دلسوز با عموم فقرا و مخصوصا نسل جوان و مبتدیان در فقر رفتار نموده ، و تذکرات لازم و آداب فقری را با بیانی سرشار از محبت و شفقت تعلیم خواهند داد .

۱۴. پیوسته در همه امور صوری و معنوی و فردی و اجتماعی بکوشیم . این کلام حکیمانه و دستورالعمل کلی حضرت امام صادق علیه السلام که بارها در اعلامیه های بزرگان سلسله آمده و به آن تاکید شده است را سرلوحه رفتار و گفتار خود قرار دهیم .

« کونوا لنا زینا و لا تکونوا علینا شینا »

با التماس دعا از همه مومنین .

بنده کمترین ؛ حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه
اسفند ماه ۱۳۸۰ شمسی
[برابر ذی الحجه ۱۴۲۲]

با تشکر از فقیر محترمی که آرشیو خود را در اختیار ما قرار دادند .

فهرست مقالات